Yine şafak söküyor.

Gözlerim derinlerde,

Uykusuzluğumu şafakla paylaşıyorum.

Güneş henüz doğmadı ama

Işıkları onun habercileri.

Kızıl, kıvılcım ışıklar,

Beni büyüleyip içine çekiyorlar.

Damarlarımdaki kan gibi,

Bana hayat veriyorlar.

İlhamlarımı şafaktan alıyorum.

Şafakla birlikte ışıklar ve güneş,

Dünyayı aydınlatıyor.

Dünyam aydınlanıyor.

Unutmayın...

Önce şafak,

Sonra kızıl ışıklar,

Ardından güneşin doğuşu.

Ardından...

Yaşam başlıyor işte.