-İnsan bir kuyuya düştüğünde tek başına çıkamıyorsa o zaman anlar, dostluğun önemini.

Bazen insan rüyasında boşluktan aşağı düşer. Öyle bir boşluk ki dibi görülmeyen, düşmekle bitmeyen, saatlerce, günlerce sürebilecek bir yer. Düşerken fazla acı çekmemek için kendini sıkar, kasılır, ruhuyla vücudunu bütünleştirir. Dibe varınca ne olacağını, nasıl bir sonuçla karşılaşacağını hep merek eder. Bir yere tutunmak, bir el yakalamak için çabalar, hep bir mucize arar. Boşluk bitsin, kâbus sona ersin ister ama o düşmeye devam eder. Kalbim duracak, öleceğim galiba derken, kan ter içerisinde dibi görmeden uyanıp derin bir nefes alır. İşte arkadaş böyledir, kâbus dolu rüyanın sonundaki dibi görmeden uyandıracak kişi.

-Dünyanı yıkmak istiyorsan önce kendine ihanet et.

-Aynaya baktığında kendini göremiyorsan, bil ki sen ikiyüzlüsün.

-Savaşı başlatanlar, barıştan korkanlardır.

-Saatine bak, zaman kaçıyor.

-Kentteki çaresizlik köydekinden daha zor, seni anlayabilecek bir hayvan bile bulamazsın.

-Senden başka hiçbir şeyi olmayan ben, senden başka her şeyi olan insanlara acırım.

-Çıkarların için insanları kullanırsan bil ki, kendin de kullanılırsın.

-Unutursan unutulursun, unutulursan unuturlar.